دل نوشته ولادت امام جعفر صادق علیه السلام
فجر صادق
با یاد فجر صادق محراب و منبرت
تابیده بر نگاه جهان، نور باورت
گل، در جوار خانه ی تو خیمه می زند
تا پر کند مشام دل از عطر مجمرت
ای پیر لحظه های حقیقت فروز دل
رندان دهر، تشنه ی دُردی ز ساغرت
عشق و خرد که آینه داران هستی اند؟!
گردیده اند، محو تماشای منبرت
مدیون زخمه های تو گردیده از ازل
دستی که شد موافق دست هنرورت
فقه و اصول و فلسفه، جز نقطه ای نبود
گر، می گشود حوصله، اوراق دفترت ؟!
جاری ترین زلال ازل تا ابد ، تویی
نامیده کردگار جهان، چون که جعفرت(ع)
* * *
ماییم و داغ حسرت عمری سفر، که چشم -
آید کنار تربت پاک و معطرت
ماییم و زخم غربت آنی نگاه گرم
تا جان فدا کنیم ، ز غیرت ، برابرت
ما را، بگیر دست، که “از پا فتاده ایم”
مولا، به حق تربت پنهان مادرت !
***
سیدعلی اصغرموسوی
قم 1374
آخرین نظرات